spadek po kimś

См. также в других словарях:

• spadkobierca — m odm. jak ż II, DCMs. spadkobiercacy; lm M. spadkobiercacy, DB. spadkobiercaców «osoba fizyczna lub prawna, na którą przechodzi spadek po kimś, mocą ustawy lub testamentu; sukcesor» Główny spadkobierca. Spadkobierca majątku. Mianować kogoś swoim …   Słownik języka polskiego

• dziedzic — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba otrzymująca spadek po kimś; spadkobierca, sukcesor : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziedzic majątku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dziedziczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dziedziczkaczce; lm D. dziedziczkaczek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kobieta otrzymująca spadek po kimś; spadkobierczyni, sukcesorka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziedziczka tronu,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dzielić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dzielićlę, dzielićli, dzielićlony {{/stl 8}}– podzielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciąć jakiś przedmiot na części, łamać na kawałki; porcjować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …   Słownik języka polskiego

• pozostać — dk, pozostaćstanę, pozostaćstaniesz, pozostaćstań, pozostaćstał pozostawać ndk IX, pozostaćstaję, pozostaćstajesz, pozostaćwaj, pozostaćwał 1. «nie ruszyć się skądś, nie opuścić jakiegoś miejsca; zostać gdzieś, u kogoś» Pozostać w domu. Pozostali …   Słownik języka polskiego

• zwaśnić — dk VIa, zwaśnićnię, zwaśnićnisz, zwaśnićnij, zwaśnićnił, zwaśnićniony książk. «spowodować waśń, niezgodę, niesnaski między kimś a kimś; pokłócić, poróżnić» Zwaśnić (ze sobą) rodzeństwo. Spadek zwaśnił rodzinę. Godzić zwaśnione małżeństwo …   Słownik języka polskiego

• spuścizna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. spuściznaiźnie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co zostaje po kimś, kto umarł; spadek, dziedzictwo, scheda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dostać spuściznę po kimś. Wziąć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dziedziczyć — ndk VIb, dziedziczyćczę, dziedziczyćczysz, dziedziczyćdzicz, dziedziczyćczył, dziedziczyćony 1. «przejmować po rodzicach albo przodkach cechy fizyczne albo psychiczne» 2. «otrzymywać coś w spadku, mieć spadek albo mieć prawo do spadku po kimś»… …   Słownik języka polskiego

• procesować się — ndk IV, procesować sięsuję się, procesować sięsujesz się, procesować sięsuj się, procesować sięował się «prowadzić (z kimś) o coś proces sądowy» Procesować się z rodziną, z sąsiadem. Procesować się o majątek, o spadek, o odszkodowanie.… …   Słownik języka polskiego

• puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego